| Bu makale Ashoka Avrupa tarafından 2020 yılında düzenlenen #ChangeMakersUnitedSummit online buluşması sırasında gerçekleşen bir görüşmeden aktarılmıştır. Mayıs ayında gerçekleşen Changemakers United Summit’te eğitimi dönüştürmek hakkında bir tartışmaya evsahipliği yaptığım sırada, ikinci çocuğum Gabrielle henüz 4 aylıktı. Önrünün tamamını, annesi ve benim dışımda aileden kimseyle temasta bulunmadan, karantina sürecinde geçirmişti. Yetişkinlerin “kriz” diye adlandırdıkları olgu aslında bir çok çocuk için çoktan “normal”e dönüştü bile ve bu yeni normal durumu hepimiz için devam edecek gibi görünüyor. Geçen ay Dünya Sağlık Örgütü yöneticilerinden Mike Ryan bize “gerçekçi” olmamız gerektiğini hatırlattı: “Bu virüs toplumlarımızdaki herhangi bir endemik virüs haline gelip asla ortadan kaybolmayabilir.” Bizler geleceğe odaklanmalıyız. Ne kızım Gabrielle, bu yeni dünyanın şartlarında benim çocukluk yıllarımda öğrendiğim gibi öğrenme fırsatı bulabilecek, ne de ben eskiden öğrendiğim gibi öğrenebiliyor olacağım. Öğrenme ekosistemlerimiz üzerine yeniden düşünmek dışında bir şansımız yok. Başarıyı Yeniden Tanımlamak Görünen o ki öğrenme ekosistemindeki başarı kavramını yeniden tanımlamak zorundayız. Bir öğretmen, ebeveyn, eğitimci, kurum ya da bir genç tarafından başarılı olmak nasıl tanımlanacak? Mevcut eğitim sistemindeki başarı paradigması çocuklarımızı geleceğe hazırlamak için tasarlanmadı. Bunun yerine, hakim anlayış başarıyı akademik kazanımlar ve diploma, en sonunda da ekonomik başarı olarak tanımlıyor. Bunu değiştirebildiğimizi hayal edin. Ya başarı genç nesillerin kendi yaşamak istedikleri geleceklerini inşa etmeleri anlamına gelseydi? Peki ya eğitim sistemleri tüm öğrencileri fark yaratan bireyler olmaları için güçlendirmeye odaklansaydı? İşte tam bu nokta sosyal girişimcilerin bize umut verdiği bir yer. EasyPeasy’den Jen Lexmond, Designathon Works’den Emer Beamer gibi Ashoka Fellowları ve dünyanın başka birçok yerindeki diğerler,i bu mücadelenin tam ortasındalar. Biz eğer içimizdeki fark yaratma potansiyelini harekete geçirebilirsek, tüm öğrenme ekosistemini dönüştürmek gibi en imkansız görülebilen hedeflere bile ulaşabileceğimizi gösteriyorlar. İşte iki örnek. Ebeveynleri basit eğitim araçlarıyla güçlendirmek Jen, EasyPeasy uygulaması ile öğrenmeyi ulaşılabilir ve deneyim merkezli hale getirerek öğrenme ekosistemini dönüştürüyor. Uygulama, çocuklar ve ebeveynlerin birlikte öğrenmesine ve oyun oynamasına yardımcı oluyor. Bu özellikle karantina sürecinde çocuklar okula gidemediklerinde ve ebeveynler öğretmenlerin rolünü aldıklarından son derece önemliydi. İleride de bu önemini koruyacak çünkü karantina öğrenme ekosistemlerini yeniden şekillendiriyor. Dünyanın gerçek problemlerini içeren bir eğitim “Toplum çocuğu kendi endişe ve fikirleri olan bir birey olarak tanımlamak yerine hala birey olma aşamasında görüyor.” -Emer Beamer Organizasyonu Designathon Works aracılığıyla Emer gelecek neslin fark yaratan bireylerini destekliyor. Karantina sürecinde, Emer fark yaratan gençlere krize yaratıcı çözümler üretmeleri için meydan okudu. Bu örgün eğitimin soyut fikrini alıp onu gerçek etkisi olan somut bir şeye dönüştürürken; daha da önemlisi, çocuklara erken yaşlarda fark yaratan becerileri öğrenme imkanı sunuyor. Üç Temel Çıkarım Emer, Jen ya da diğer sosyal girişimciler hızla değişen gerçekliğimiz için neye ihtiyacımız olduğunu işaret ediyorlar: yalnızca semptomlara odaklanan yara bandı çözümler yerine sorunların kökenine odaklanan sistem dönüşümü yaklaşımı. Bu sohbetten öne çıkan birkaç kazanımı aşağıda sıraladım; 1. Ebeveynlerin süper güçleri vardır: “Çocuğun erken yaşlarda öğrenme ve gelişimindeki en büyük etki ebeveynlerdir.” 2. Yeni okul biçimi olarak ev: “Eğitime yatırılan toplam para miktarı, erken çocukluk dönemine yatırılan miktarın sadece küçük bir kısmı.” 3. Hem bir trajedi hem de eşsiz bir fırsat olarak Covid-19: "Çocukların fark yaratma potansiyellerini açığa çıkartacak bir fırsat. “Ölçeklendirme için büyük bir engel, çocukları görme şeklimizdir; onlara asla önemli sorular sormazsak ve cevaplarını dinlemezsek çözümümüz ölçeklenemez.” Vizyonumuza yeniden göz atmak “Umarım bu krizi gençlere ilham vermek ve desteklemek için kullanabiliriz. Şu an gücü elinde tutan insanlardan çok daha iyi çözümlere sahip olabilirler.” - Jen Lexmond En nihayetinde eğitim, çocuk ve gençleri, herkesin iyiliğine katkıda bulunacakları, fark yaratanlar bireyler olarak donatmakla ilgilidir. İçinde bulunduğumuz bu kritik zaman, bu vizyonu merkezde benimseyebilmek için eğitim sistemlerimizi yeniden tasarlama fırsatı sunuyor. ----- Yazan: Thomás Blettery Çeviren: Ceren Kaçar | Thomás Blettery #ChangeMakersUnitedSummit’te yer alan “Geçmişe Dönmek ya da Öğrenme Ekosistemini Dönüştürmek” oturumuna ev sahipliği yaptı. (Kayıta buradan ulaşabilirsiniz.) Thomás, Ashoka’nın Fransa’daki faaliyetlerine önderlik eder ve burada gençlerin fark yaratan bireyler olarak büyümesini sağlayan öğrenme ekosistemlerinin ortaya çıkmasını teşvik etmeye odaklanır. Ayrıca The Weaving Lab ve La Maison de l’Apprendre ile birlikte çalıştı ve Une idée folle filminin yapımcılığını üstlendi.